Apple wspiera bezpieczny dostęp do dokumentacji medycznej (API)
Opublikowane: 5 czerwca 2018 Filed under: Choroby, Cukrzyca, Poznaj mHealth | Tags: aplikacje medyczne, Apple, iPhone, mHealth, telemedycyna, świadomy pacjent 2 KomentarzeDostęp do dokumentacji medycznej jest tematem wzbudzającym wiele emocji, szczególnie, gdy rozmawiamy o rozwiązaniach szynowych czy repozytoriach publicznych. Mimo wielu prób, nadal nie ma standardu, który jest zrozumiały przez developerów i twórców aplikacji mobilnych. Brakuje edukacji, tutoriali i wiki. Cierpią na tym pomysły, lekarze a przede wszystkim pacjencji.
Od lat toczy się debata czy standard powinien być narzucony przez instytucje publiczne czy też wyjść od twórców oprogramowania. W ostatnim czasie znacznie pojawiły się nowe regulacje dotyczące telemedycyny, zdalnych konsultacji czy e-recepty. Jednak nadal nie mamy konsensusu odnoście standardu w jakim różne systemy informatyczne mogą wymieniać dokumentację medyczną – w efekcie twórcy systemów tworzą silosy lub w ogóle nie podejmują się integracji.
Dokładnie 4 czerwca Apple jako pierwszy duży twórca oprogramowania i urządzeń mobilnych udostępnił standard integracji dla aplikacji mobilnych i internetowych dla wymiany dokumentacji medycznej (Health Records API). Obecnie ponad 500 szpitali jest zintegrowanych i wspiera standard Apple. W ramach integracji dane medyczne pojedynczego pacjenta przekazywane są w zaszyfrowanej formie bezpośrednio z iPhone’a pacjenta do szpitala, bez pośrednictwa serwerów Apple.
Dzięki integracji, pacjenci są w stanie zezwalać na dostęp do swojej dokumentacji medycznej oraz parametrów medycznych (m.in. waga, ciśnienie tętnicze, leki etc), tym samym możliwy stanie się rozwój wielu użytecznych aplikacji medycznych. Oto kilka przykładów użytecznych funkcji:
- Zarządzanie lekami – dzięki dostępowi do dokumentacji medycznej pacjent jest w stanie zaimportować listę leków przepisanych w szpitalu bezpośrednio do swojego telefonu, mieć wgląd w działanie poszczególnych leków, wykrywać interakcje między lekami, zgłaszać gdy lek się kończyć w celu otrzymania e-recepty.
- Zarządzanie chorobą – aplikacje dedykowane konkretnym jednostkom chorobowym (np. afterAMI dla pacjentów po zawale) mają szansę jeszcze lepiej wspierać pacjenta w przestrzeganiu zaleceń oraz informować o kontroli choroby, pod warunkiem dostępu do aktualnych danych medycznych.
- Plany dietetyczne – wymagają modyfikacji zaleceń w zależności od zapotrzebowania kalorycznego, aktywności fizycznej, a u chorych z chorobami przewlekłymi również parametrów biomedycznych (np. stężenia glukozy ru u chorego z cukrzycą).
- Badania naukowe – lepsze zrozumienie choroby przez badaczy i lekarzy jest podstawą do tworzenia skuteczniejszych terapii, leków i procedur medycznych. Kontakt z pacjentem, możliwość monitorowania przebiegu jego parametrów zdrowotnych, przyszłych incydentów i hospitalizacji stanowi bezcenne źródło wiedzy na temat efektów zastosowanego leczenia. Dokumentacja medyczna współdzielona bezpośrednio z telefonu pacjenta może istotnie przyspieszyć postęp naukowy i nowe odkrycia.
InPen – smartpen dla osób chorujących na cukrzycę
Opublikowane: 28 listopada 2016 Filed under: Choroby, Cukrzyca | Tags: Cukrzyca, długopis insulinowy, insulina, pen, pompa insulinowa Dodaj komentarzWprowadzenie insuliny w latach 20. XX wieku do leczenia cukrzycy uratowało życie milionom chorych. Nadal jednak, mimo że od tego czasu minęło już prawie sto lat, nie opracowano idealnego sposobu codziennego podawania tego leku.
Osoby chroniące na cukrzycę, które przyjmują insulinę, mogą korzystać z pomp insulinowych, strzykawek lub piór insulinowych (czyli tzw. penów). Oczywiście każda z tych opcji ma wady i zalety. Pompy insulinowe służą do ciągłego podawania insuliny do tkanki podskórnej, co powoduje mniejsze wahania poziomu glukozy we krwi. Muszą być jednak stale noszone przez chorą osobę, co może utrudniać jej funkcjonowanie, a także ukrycie przed otoczeniem, że cierpi na cukrzycę. Trzeba też poświęcić trochę czasu, aby nauczyć się ich obsługi. Dużą przeszkodą w używaniu takiego sprzętu jest jego wysoka cena (od kilku do kilkunastu tysięcy, nie licząc kosztu oprzyrządowania, czyli m.in. wkłucia, drenu i pojemnika na insulinę). Nowoczesne pompy insulinowe mają natomiast funkcje, których brakuje tańszym rozwiązaniom (strzykawkom i penom): np. kalkulator bolusa umożliwiający dokładniejsze ustalenie dawek, funkcję określającą ilość aktywnej insuliny obecnej w krwiobiegu, a nawet czujnik mierzący poziom glukozy w tkance podskórnej.
Strzykawki i peny są znacznie tańsze od pomp insulinowych, a ich stosowanie jest dużo łatwiejsze. Dużą popularnością (w Europie i Azji stosuje je prawie 90% chorych na cukrzycę; w Stanach Zjednoczonych – około 60%) cieszą się zwłaszcza poręczne peny, których wadą jest jednak np. brak możliwości mieszania dwóch rodzajów insuliny, a także brak zaawansowanych funkcji zarządzania insuliną, które dostępne są w przypadku pomp insulinowych.
Najlepsze oczywiście byłoby stworzenie produktu, który łączyłby w sobie najlepsze cechy pomp i penów. Pewnym krokiem w takim kierunku jest powstanie smartpena InPen firmy Companion Medical, który właśnie otrzymał akcept amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA). InPen działa razem z aplikacją, z którą łączy się bezprzewodowo za pomocą technologii Bluetooth. Dzięki temu użytkownik otrzymuje funkcje, które do tej pory były dostępne tylko dla posiadaczy pomp insulinowych. Za pomocą aplikacji można bowiem wyliczyć odpowiednią dawkę insuliny (nadal jednak trzeba ustawiać ją ręcznie na samym penie), sprawdzić, ile zostało jej przyjętej, a także określić ilość aktywnej insuliny obecnej w krwiobiegu. Czujnik wbudowany w InPen informuje także, że lek przechowywany jest w nieodpowiedniej temperaturze. Inną przydatną opcją jest możliwość ustawienia alarmów, które przypominają o wzięciu leku. Informacje o przyjęciu insuliny można też przesłać do opiekuna chorego lub lekarza.
Do pena na razie pasują tylko wkłady z insuliną szybko działającą Novolog i Humalog.
Materiały graficzne: Companion Medical
Więcej informacji: http://www.companion-medical.com/products.html
Lumee Oxygen Sensing System – wszczepialny czujnik do określania utlenowania tkanek
Opublikowane: 10 października 2016 Filed under: Cukrzyca, Układ krążenia, Układ oddechowy | Tags: bezdech senny, choroby tętnic obwodowych, Cukrzyca, PAD, POChP Dodaj komentarzKiedy w styczniu na targach CES 2016 przedstawiciele firmy Profusa zaprezentowali prototyp wszczepianego pod skórę czujnika Lumee, służącego do określania stężenia różnych substancji w organizmie, spotkali się z bardzo dużym zainteresowaniem. Nic dziwnego, wiele wskazuje na to, że już niebawem urządzenia wszczepialne mogą zająć na rynku mocną pozycję obok bardzo popularnych obecnie urządzeń ubieralnych (ang. wearables), zwłaszcza w przypadku osób cierpiących na wymagające ciągłego monitorowania choroby przewlekłe.
Twórcy z Profusa nie ukrywają, że chociaż na razie nie udało im się osiągnąć głównego celu, czyli opracować czujnika służącego do określania stężenia glukozy w organizmie, to są zadowoleni ze swojego pierwszego produktu, Lumee Oxygen Sensing System, który obecnie czeka na akcept ze strony Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków – FDA i przyznanie znaku CE (w Europie ma być dostępny jeszcze w tym roku).
Lumee Oxygen Sensing System, czujnik służący do ciągłego określania utlenowania znajdujących się obok niego tkanek, ma być wykorzystywany przede wszystkim do monitorowania gojenia się ran, np. u osób z przewlekłymi owrzodzeniami żylnymi czy chorujących na cukrzycę. Czujnik przeznaczony jest także dla osób cierpiących na choroby tętnic obwodowych (peripheral artery disease, PAD).
Szacuje się, że PAD występuje u 202 milionów ludzi na świecie, w tym u 27 milionów w Europie i Ameryce Północnej. Jest to grupa chorób, których najczęstszą przyczyną jest miażdżyca i które przebiegają ze zwężeniem lub niedrożnością tętnic obwodowych, co w konsekwencji powoduje niedokrwienie kończyn dolnych. PAD na początku często przebiegają bezobjawowo (tylko u 10-15% chorych stwierdza się ból nóg podczas chodzenia, czyli chromanie przestankowe; innymi objawami mogą być marznięcie stóp, zaniki mięśniowe, zaniki owłosienia, trudno gojące się rany lub owrzodzenia). Chorzy narażeni są na wystąpienie zgorzeli (co może doprowadzić nawet do amputacji), należą także do grupy osób o zwiększonym ryzyku zgonu z powodu zawału mięśnia sercowego i udaru.
To, co może być pomocne w prowadzeniu leczenia PAD, to kontrola utlenienia tkanek zajętej kończyny. Jest to niezwykle istotne w procesie gojenia się ran, a także może uchronić pacjenta przed pogorszeniem się sprawności ruchowej czy rozwinięciem się zgorzeli.
Takie zadanie ma przed sobą Lumee Oxygen Sensing System. Lumee zbudowany jest z maleńkich bioczujników (3-5 mm), które umieszczane są pod skórą za pomocą igły, oraz czytnika optycznego.
Bioczujniki osadzone są na specjalnym hydrożelu, który przypomina materiał, z jakiego zrobione są soczewki kontaktowe, i nie wywołuje reakcji odrzucenia przez organizm. Hydrożel jest połączony z molekułą, która emituje fluorescencyjne światło zmieniające się w zależności od poziomu utlenowania tkanki. Czujnik optyczny, umieszczany na skórze, odczytuje sygnał fluorescencyjny i wysyła dane do smartfona. Co ważne, bioczujniki działają aż do dwóch lat i po tym czasie nie trzeba ich usuwać z organizmu.
Lumee jest urządzeniem, który ma duży potencjał nie tylko w opiece medycznej, ale również w obszarze badań klinicznych, a nawet wellness czy fitness. Jego twórcy pracują też nad dostosowaniem go do określania stężenia w organizmie innych substancji, takich jak kreatynina czy glukoza. Myślą również o wykorzystaniu urządzenia w monitorowaniu takich chorób, jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy bezdech senny (OBS)
Materiały graficzne: Profusa
Body Cardio – waga mierząca prędkość fali tętna
Opublikowane: 7 października 2016 Filed under: Choroby, Cukrzyca, Układ krążenia | Tags: BMI, prędkość fali tętna, PWV, waga Dodaj komentarzPierwszy raz o bezprzewodowej wadze francuskiej firmy Withings pisaliśmy już w 2012 roku. Jej twórcy cały czas pracowali nad udoskonaleniem produktu, dzięki czemu na rynek trafiła właśnie najbardziej zaawansowana na świecie waga – Body Cardio. Oczywiście nie zaskakuje informacja, że waga pokazuje, ile ważymy, jakie jest nasze BMI oraz w jakim procencie nasz organizm składa się z tłuszczu, mięśni i wody. Nie dziwi także to, że waga wyświetla, jaki jest rytm naszego serca, a nawet to, jaka jest pogoda i temperatura na zewnątrz, a także synchronizuje się z urządzeniem do pomiaru aktywności, czy łączy bezprzewodowo ze smartfonem (dane wyświetlane są w aplikacji Health Mate: iOS, Android).
Tym, co wyróżnia Body Cardio od innych produktów tego typu, jest to, że mierzy ona także prędkość fali tętna (Pulse Wave Velocity, PWV). PWV, wskazująca na stopień elastyczności/sztywności dużych naczyń tętniczych, uznana jest za ważny parametr oceny ryzyka chorób układu krążenia i według wytycznych ESH/ESC jej określenie należy do badań zalecanych u chorych na nadciśnienie tętnicze.
Wartości PWV rosną wraz w wiekiem i są tym większe, im sztywniejsze są naczynia: u dzieci wynoszą 5–6 m/s, u osób w wieku 20–50: 7–9 m/s, a u osób po 50. roku życia do 12 m/s (uważa się, że jeśli PWV wynosi powyżej 12 m/s, to u pacjenta występują już zmiany w narządach wewnętrznych spowodowane nadciśnieniem tętniczym). Nieprawidłową PWV stwierdza się u osób starszych, z nadciśnieniem, hipercholesterolemią, cukrzycą typu 2 czy przewlekłą niewydolnością nerek, i świadczy ona o zwiększonym ryzyku zgonu z dowolnej przyczyny oraz z przyczyn sercowo-naczyniowych w tej grupie chorych. Co więcej, wskazuje także na zwiększone ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca oraz udaru mózgu u osób zdrowych.
Za złoty standard w badaniach sztywności ściany aorty uważany jest pomiar PWV pomiędzy tętnicami szyjną i udową, i najczęściej przeprowadzany jest przy użyciu tonometru aplanacyjnego (rekonstrukcja fali ciśnienia aortalnego na podstawie fali tętna zarejestrowanej na obwodzie).
Waga Body Cardio ocenia PWV, obliczając czas przejścia fali tętna (Pulse Transit Time), czyli czas między wyrzutem krwi z aorty a dotarciem jej do stóp. Chociaż jej twórcy podkreślają, że nie jest to urządzenie medyczne, zlecili jednak przeprowadzenie badania oceniającego u 111 pacjentów dokładność pomiarów PWV przez wagę w porównaniu z aparatem wykorzystującym tonometrię aplanacyjną. Wyniki wskazały na porównywalną dokładność oznaczeń.
Materiały graficzne: Withings
CareKit – młodszy brat ResearchKit
Opublikowane: 17 czerwca 2016 Filed under: Choroby, Cukrzyca, Depresja, Dziecięce, Inne | Tags: Apple, Badania kliniczne, ciąża, Cukrzyca, Depresja, iPhone Dodaj komentarz
O platformie ResearchKit, która dostarcza narzędzi do tworzenia wykorzystywanych w badaniach klinicznych aplikacji na iPhone’a i innych urządzeń firmy Apple, pisaliśmy z okazji jej premiery w marcu 2015 roku. Nie wiedzieliśmy jednak wtedy, jakim okaże się sukcesem. W stworzonej dzięki ResearchKit aplikacji mPower (do badania dotyczącego choroby Parkinsona) zarejestrowało się ponad 10 000 osób (zwykle w badaniach dotyczących tej choroby uczestniczy nie więcej niż 100 osób). Dzięki takiemu osiągnięciu pojawiła się szansa na rozwiązanie jednego z największych problemów związanych z tematem medycyny opartej na dowodach naukowych (Evidence-based medicine, EBM), czyli konieczności przeprowadzania i koordynacji badań na dużych grupach chorych. Jako przykład takich badań można podać badania typu CVOT (cardiovascular outcomes trials), w których oceniane jest bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe leków przeciwcukrzycowych stosowanych u chorych na cukrzycę typu 2. Aby dostarczyły one wystarczające dane, musi uczestniczyć w nich od kilku do kilkunastu tysięcy osób z setek ośrodków znajdujących się w wielu krajach.
Zaledwie miesiąc temu zadebiutował młodszy brat ResearchKit, czyli CareKit. Tym razem jest to platforma, dzięki której powstają aplikacje mające angażować pacjentów w proces terapeutyczny, między innymi dzięki temu, że pozwalają one na zbieranie wiadomości o zdrowiu (np. za pomocą wbudowanego w iPhone’a żyroskopu i akcelerometru przeprowadza się pomiary zręczności, równowagi, pamięci użytkownika, czy nawet ocenia zmiany w jego głosie oraz w sposobie chodzenia), a potem na dzielenie się nimi z lekarzami, osobami bliskimi czy opiekunami.
Po spektakularnym sukcesie aplikacji mPower opracowanej dzięki ResearchKit nie dziwi wcale, że pierwszą aplikacją zapowiedzianą na CareKit był właśnie produkt dla pacjentów z chorobą Parkinsona. Będą mogli oni korzystać z aplikacji do zapisywania informacji dotyczących swojego stanu zdrowia, a także jego związku np. z przyjmowanymi lekami, co będzie można potem wykorzystać przy bardziej indywidualnym doborze terapii. Już w momencie premiery aplikacja będzie używana przez 6 głównych amerykańskich ośrodków medycznych (m.in. Uniwersytet Johna Hopkinsa i Uniwersytet Stanforda).
Chociaż musimy jeszcze poczekać na aplikację dla osób cierpiących na chorobę Parkinsona, to dostępne są już 4 pierwsze aplikacje, które powstały dzięki CareKit:
One Drop to aplikacja przeznaczona dla osób chorujących na cukrzycę, do której mogą wprowadzać takie dane, jak stężenie glukozy, informacje na temat spożywanego jedzenia, przyjmowanych leków czy aktywności fizycznej. Następnie użytkownik otrzymuje informacje, czy nasilenie jego objawów (np. ból czy zawroty głowy) ma związek z wyżej wymienionymi obiektywnymi wskaźnikami. Dane te oczywiście można udostępnić lekarzowi czy bliskim.
Glow Nurture to bardzo dokładny dzienniczek ciąży, w którym wpisuje się wszystkie ważne wydarzenia towarzyszące oczekiwaniu na potomstwo (wizyty lekarskie, wagę, objawy itp.). Wszystko to zostaje przedstawione w atrakcyjny i zrozumiały sposób, a gdyby pojawiły się jakieś niepokojące objawy, aplikacja podniesie alarm.
Kiedy już “wyrośniemy” z Glow Nurture, przyda nam się Glow Baby, czyli aplikacja, w której zbieramy i analizujemy dane na temat naszego potomstwa. Być może dzięki nim odkryjemy jedną z tajemnic wszechświata, czyli jaki jest związek z porami karmienia, zmiany pieluch i innych czynności, które wykonujemy przy małym dziecku, a jego cyklem snu…
Start to aplikacja przeznaczona dla osób chorujących na depresję. Nie tylko wpisuje się do niej dane dotyczące objawów i samopoczucia, ale także ustala własne cele, które mają pomóc w wyzdrowieniu, aplikacja przypomina też o godzinach wzięcia leków. Jednak najważniejszym zadaniem aplikacji jest jak najbardziej obiektywne pokazywanie, czy dana terapia przynosi efekty (a przypomnijmy, że na efekt terapeutyczny w przypadku terapii antydepresantami czeka się nawet 6 tygodni).
RANKED Health – serwis z ocenami aplikacji
Opublikowane: 17 Maj 2016 Filed under: Cukrzyca, Depresja, Inne, Układ krążenia | Tags: aplikacje, choroby przewlekłe, Cukrzyca, ranking aplikacji, Układ krążenia Dodaj komentarzW czasach, kiedy prawie każdy ma komórkę, a wiele osób smartfony, rozwój mHealth napędzają przede wszystkim aplikacje. Mamy ich do wyboru, do koloru również z dziedziny zdrowia, dosłownie setki tysięcy (około 165 000). Niestety, duża ich część jest, w najlepszym przypadku, śmiesznie nieprzydatna, a w najgorszym – groźnie szkodliwa (jako przykład można podać aplikację mierzącą nam ciśnienie krwi, gdy przyłożymy palec do ekranu smartfona czy aplikację dla osób chorujących na chorobę dwubiegunową, w której jako lek na bezsenność polecane jest picie alkoholu). Oczywiście przy wyborze aplikacji i poleceniu jej pacjentom trzeba zawsze kierować się zdrowym rozsądkiem, czyli zasadą, że jeśli coś jest zbyt piękne, istnieje duża szansa na to, że nie jest prawdziwe.
W wyborze odpowiedniego produktu mHealth może pomóc też nowy serwis z recenzjami aplikacji i urządzeń medycznych, RANKED Health, stworzony przez Hacking Medicine Institute (HMi), organizację non-profit zajmującą się tematyką połączenia technologii i medycyny, która powstała przy Instytucie Technologicznym w Massachusetts (Massachusetts Institute of Technology, MIT), jednej z najlepszych uczelni na świecie.
Do oceny aplikacji twórcy RANKED Health używają systemu znanego z pism akademickich: każda z nich oceniana jest przez dwóch pracujących niezależnie od siebie ekspertów-recenzentów (klinicystów, pacjentów, naukowców z ośrodków badawczych), którzy skupiają się nie tylko na klinicznej przydatności produktu, ale także na jego bezpieczeństwie czy przyjazności dla użytkownika. Następnie oba teksty trafiają do redaktora, który odpowiada za przygotowanie jednej, spójnej wersji. Przy każdej recenzji pojawiają się też profesjonalne życiorysy wszystkich autorów z położeniem dużego nacisku na informacje o ewentualnym konflikcie interesów.
Na razie w serwisie oceniane są aplikacje z dwóch grup: skierowane do osób cierpiących na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca czy choroby układu krążenia, a także aplikacje dotyczące dużych grup pacjentów, np. służące do śledzenia objawów czy dbania o przyjmowanie leków.
Cor – domowe laboratorium do badania krwi
Opublikowane: 1 kwietnia 2016 Filed under: Cukrzyca, Układ krążenia | Tags: cholesterol, dla pacjenta, glukoza, HDL, lab at home, LDL, lipidogram, mHealth, monitorowanie, pacjent 2.0, samoleczenie, self-monitoring, serce, triglicerydy, Układ krążenia, świadomy pacjent Dodaj komentarzBadania krwi stanowią podstawowy element diagnostyki i monitorowania chorób, szczególnie chorób przewlekłych tj. hipercholesterolemii, cukrzycy czy chorób nerek. Zmiana stężeń określonych parametrów biochemicznych jest często pierwszym sygnałem o skuteczności terapii lub przeciwnie, o postępie choroby. Nasz styl życia, ilość aktywności fizycznej, dieta, mają piramidalny wpływ na nasze zdrowie. Najczulszym wskaźnikiem pozytywnych zmian jest badanie krwi. Tylko jak je śledzić, gdy skierowanie do laboratorium dostajemy raz na rok? Jak wykryć, czy nowy układ treningów wpłynął na nasz lipidogram (badanie frakcji lipidowych we krwi).
Dlatego też z tak dużą ciekawością przyjęliśmy pojawienie się projektu Cor – rozwiązania, które umożliwia bezbolesne badanie krwi w celu wczesnego wykrywania wpływu stylu życia i leczenia na wybrane parametry biochemiczne.
Cor składa się jendorazowych lancetów, stacji analitycznej i oczywiście aplikacji mobilnej, w której możemy odczytać nasze parametry i otrzymać wskazówki, jak poprawić swoje wyniki. 
Pobranie odbywa się przez nakłucie ultracieńką igłą.
Próbkę umieszczamy w urządzeniu (minispektrometrze) przeprowadzającym analizę. Na razie urządzenie przeznaczone jest do oznaczeń ważnych w profilaktyce chorób układu krążenia – określa stężenie we krwi glukozy na czczo, cholesterolu (całkowitego, HDL i LDL), triglicerydów i fibrynogenu (twórcy urządzenia zalecają przeprowadzanie oznaczeń raz w tygodniu).
Co jednak ciekawe, Cor nie przekazuje użytkownikowi „surowych” danych – są one przesyłane do centrum medycznego, analizowane, a to, co dostajemy, to wynikające z oznaczenia porady dotyczące naszego zdrowia.
Nie ma to być bowiem urządzenie medyczne, ale raczej doradca w kwestiach zdrowotnych. Nie oznacza to jednak, że twórcy Cor nie zamierzają zbadać jego efektywności w sposób obiektywny: niebawem mają być opublikowane wyniki badania klinicznego z wykorzystaniem tego produktu.
Urządzenie jest już dostępne w przedsprzedaży w ramach kampanii Indiegogo.
Data planowych dostaw: październik 2016
Materiały graficzne: Cor
Glukometr Mendor Smart 3G
Opublikowane: 2 marca 2015 Filed under: Cukrzyca | Tags: ciekawostki, Cukrzyca, glukometr, monitorowanie Dodaj komentarz
Przewiduje się, że w ciągu następnych 5 lat dzięki zdalnemu monitorowaniu chorób przewlekłych zostanie zaoszczędzonych 36 miliardów dolarów. Duże nadzieje wiąże się z takimi rozwiązaniami zwłaszcza w terapii cukrzycy, choroby, w której wyjątkowo ważna jest regularna kontrola i kontakt między pacjentem a lekarzem.
Fińska firma Mendor, twórca produktów przeznaczonych dla osób chorych na cukrzycę, wprowadza właśnie na rynek nowy glukometr: Mendor Smart 3G. Informacje na temat pomiarów stężenia glukozy we krwi przesyłane są z niego za pomocą technologii 3G lub bezprzewodowo na serwer znajdujący się w chmurze. Zostają one następnie analizowane przez lekarza, a pacjentowi udzielane odpowiednie wskazówki dotyczące dalszego postępowania.
Działanie glukometru zostanie już niebawem dodatkowo zbadane w pierwszych w Europie badaniach przeprowadzanych całkowicie zdalnie (w tym ze świadomą zgodą na udział przesyłaną drogą elektroniczną), współfinansowanych przez firmę Sanofi.
Materiały graficzne: Mendor
Tymczasowy tatuaż – nieinwazyjny pomiar glikemii w cukrzycy
Opublikowane: 20 stycznia 2015 Filed under: Cukrzyca | Tags: bezigłowe, ciekawostki, ciągły pomiar glikemii, Cukrzyca, glikemia, glukometr, pomiar nieinwazyjny, tatuaż 1 komentarzW kontroli wyrównania cukrzycy niezmiernie ważne jest regularne oznaczanie poziomu glukozy we krwi. Używanie nakłuwaczy jest jednak na tyle kłopotliwe i bolesne, że wiele osób nie wykonuje tych pomiarów odpowiednio często. Nic więc dziwnego, że coraz więcej firm próbuje opracować nieinwazyjny sposób pomiaru glikemii.
Źródło: University of San Diego.
Nanoinżynierowie z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod kierownictwem Amay’a Bandodkara opracowali ostatnio ciekawe rozwiązanie tego problemu – tymczasowy tatuaż z elektrodami na cienkim papierze, który działa na zasadzie odwrotnej jonoforezy. Po przyłożeniu prądu o niskim natężeniu do skóry do elektrody przemieszczają się jony sodowe, a z nimi glukoza, dzięki czemu można ocenić jej poziom we krwi osób, które mają tatuaż. Rozwiązanie to zastosowano już wcześniej w zegarku GlucoWatch, ale noszące go osoby skarżyły się na podrażnienie skóry. Tym razem udało się wyeliminować to niepożądane działanie, stosując prąd o jeszcze niższym natężeniu.
Źródło: Bandodkar AJ et al. Tattoo-based noninvasive glucose monitoring: a proof-of-concept study. Analytical Chemistry 2015; 87(1): 394-98.
W obecnej wersji tatuaż trzeba odkleić, żeby sczytać dokonane pomiary poziomu glikemii. W przyszłości urządzenie ma być wyposażone w technologię Bluetooth, dzięki której dane będą mogły być sczytywane bezprzewodowo. Ponadto wydłużeniu ulegnie czas pracy tatuaża – teraz wynosi on 24 godziny. Twórcy rozwiązania przewidują, że dzięki tej technologii będzie można określać stężenie innych składników we krwi, takich jak metabolitów, leków czy alkoholu.
Źródło: University of San Diego.
Na tę chwilę skuteczność i dokładność urządzenie potwierdzono w jednym badaniu klinicznym, w którym udział wzięło 7 zdrowych ochotników w wieku 20-40 lat (wyniki opublikowano w Analytical Chemistry). Zanim trafi ono do sprzedaży, muszą zostać przeprowadzone jeszcze dodatkowe badania na pacjentach.
DIABEO – pomoc dla chorych na cukrzycę
Opublikowane: 25 grudnia 2014 Filed under: Cukrzyca | Tags: android, aplikacja mobilna, Cukrzyca, HbA1C, iPhone, personalizacja medycyny Możliwość komentowania DIABEO – pomoc dla chorych na cukrzycę została wyłączonaNajskuteczniejszym sposobem na wyrównanie cukrzycy typu 1 i 2 (leczonej insuliną) jest insulinoterapia metodą basal-bolus, która najlepiej naśladuje fizjologiczne wydzielanie insuliny podstawowej i zwiększanie jej stężenia po posiłkach. Stosujący tę metodę pacjenci wstrzykują dawkę leku o przedłużonym działaniu, a potem z każdym posiłkiem przyjmują krótko działającą insulinę. Problemem jest jednak odpowiednie określenie dawki insuliny posiłkowej, którą trzeba dostosować do zawartości węglowodanów w jedzeniu, poziomu glukozy przed posiłkiem i oczekiwanego poziomu aktywności fizycznej. Pacjenci nie zawsze też sumiennie wypełniają dzienniczki, w których powinni zapisywać informacje konieczne do ustalania dawek insuliny.
Dlatego też godnym uwagi rozwiązaniem jest program Diabeo (dostępny na smartfony z systemem iOS i Androidem), opracowany przez CERITD (Center for the Study and Research for the Intensification and Treatment of Diabetes), Voluntis i Sanofi specjalnie na potrzeby badania Télésage.
Diabeo to nie tylko rodzaj kalkulatora, dzięki któremu można wyliczyć dawkę insuliny na podstawie zaleceń lekarza, rodzaju posiłku i aktywności fizycznej, ale także centrum konsultacyjne. Odpowiednie dane wprowadzone przez pacjenta (stężenie glukozy, informacje na temat diety, dawek insuliny) przesyłane są do opiekującego się nim zespołu lekarskiego, który może zalecić zmianę dawki insuliny.
Skuteczność programu Diabeo w połączeniu ze wsparciem telemedycznym u pacjentów z niewystarczającym wyrównaniem cukrzycy wykazano w wieloośrodkowym randomizowanym badaniu otwartym TeleDiab 1.
W badaniu tym 180 pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 1, poddawanych insulinoterapii metodą basal-bolus i z odsetkiem hemoglobiny glikowanej HbA1c ≥8%, zostało przydzielonych losowo do grupy leczonej w sposób standardowy, do grupy używającej programu Diabeo, ale bez wsparcia telemedycznego, i do grupy korzystającej z programu i wsparcia (krótkie telekonsulacje co 2 tygodnie). Po sześciu miesiącach badania w trzeciej grupie stwierdzono mniejszy odsetek HbA1c (8,41 ± 1,04%) niż w pierwszej grupie (9,10 ± 1,16%; p=0,0019). Pacjenci z tej grupy spędzili też 5 godzin mniej w szpitalu na wizytach niż pacjenci z dwóch pozostałych grup.
Diabeo jest aplikacja zarejestrowaną jako wyrób medyczny. Jest dostępna dla pacjentów po zaleceniu jej przez lekarza.
Efektywny Lekarz 